Życiorys Agi Werner

Dzaga

To jest moje 2 fotostory. Poprzednie było kompletnie nie udane ale w to pokładam malutkie nadzieje. Daje pierwszy odcinek i liczę na komentarze!

Odcinek1
Hejka! Jestem Agnieszka Werner i pochodzę z Werony ,ale od niedawna mieszkam w Akademiku.
[link widoczny dla zalogowanych]
Nie mam wielu przyjaciół a moim największym marzeniem jest mieć chłopaka. Nigdy nie miałam ,ani się nigdy nie przytulałam do chłopaka o całowaniu już nie wspomnę bo to aż wstyd. Dziewczyny z akademika w moim wieku mają swoich chłopaków ,niektóre są nawet zaręczone!!! Całują się bez ustanku, ciągle. One mają chłopaków dlatego ,bo są ładne na przykład taka Ala Sienkiewicz jest ładna i głupia ale to chłopakom nie przeszkadza chodzi o to żeby miała ładną figurę i twarz.
[link widoczny dla zalogowanych]
Ja nie mam ani tego ani tego jestem jednym słowem brzydka ale to nie przeszkadza Gosi Kowalskiej.
[link widoczny dla zalogowanych]
Gosia to moja najlepsza przyjaciółką jest tak samo jak ja ,na 1 roku studiów . Ona w przeciwieństwie do mnie jest ładna właściwie jest najładniejsza z wszystkich dziewczyn, i ma ogromne powodzenie wśród chłopaków a także niektórych dziewczyn. Spędzamy ze sobą dużo czasu rozmawiamy i wogóle.
[link widoczny dla zalogowanych]
Ona wychowywała się sama w domu dziecka. Rodzice zostawili ją od razu po urodzeniu. Gosia uwielbia jak jej opowiadam co robiłam jak byłam mała, powtarzam jej te które pamiętam historie po 4 razy dziennie , pomimo to ona dalej chce słuchać. Mi to nie przeszkadza przynajmniej mam z kim porozmawiać. Gdy mamy dosyć dużo czasu to idziemy na miasto. Gosia potrzebuje dużo czasu bo zanim coś kupi to ogląda 3 godziny. Ona jest bogata bo jej dziadkowie zlitowali się nad nią i przysyłają jej 5 tysięcy miesięcznie. Ona ich nie widziała, ale ciągle marzy o tym że zobaczy i dziadków i rodziców. Nie ma do nich żalu, pomimo to że ją zostawili i zrobili jej w ten sposób krzywdę. Opowiem wam jak się poznałyśmy. Wstałam o 7 rano i leżąc w moim cieplutkim łóżeczku myślałam o tym co mnie spodka w akademiku. Chciałam tam jechać bo rodzice się kłócili od pewnego czasu i już miałam tego dość. Moim głównym celem był odpoczynek od nich. Na 900 miałam być w akademiku ponieważ była rezerwacja pokojów. Wstałam szczęśliwa, poszłam do łazienki, wszyscy w domu jeszcze spali, a ja byłam głodna, nie chciało mi się robić śniadania, więc postanowiłam się spakować, po 30minutach 4 walizki były gotowe do drogi. Jakoś je zaciągnęłam na dół po schodach i zobaczyłam, że śniadanie już na stole. Popędziłam do kuchni i zobaczyłam już miny rodziców, którzy jak widać rozpoczęli kłótnię. Nie zwracałam na to już uwagi byłam szczęśliwa że przez 4 lata nie zobaczę tych min, a miałam nadzieje, że jak wrócę to będzie tak jak dawniej, że będą wszyscy uśmiechnięci i zadowoleni z życia.
[link widoczny dla zalogowanych]
Była już 830 tata wepchnął walizki z trudem do taksówki. Żegnając się z nimi zakręciła mi się łezka w oku jednak mi było żal że opuszczam to miejsce, mama płakała tata też nie ukrywał żalu. Zakończyłam pożegnanie całusem i wsiadłam do pojazdu.
[link widoczny dla zalogowanych]
Jechałam około 20 minut. Gdy dotarłam na miejsce to aż się przeraziłam. Akademik był duży i obskurny. Szara farba schodziła z niego płatami. Okna były stare i brudne. Nie chciałam już tu mieszkać, wolałam wrócić do domu i patrzeć na drętwe miny moich rodziców. Tutaj nikogo nie znałam. Mówiłam sobie to oczywiście w myśli. Nagle podeszła do mnie jakaś dziewczyna o długich blond włosach i dużych brązowych oczach. Powiedziała do mnie:
-Cześć. Jestem Gosia Kowalska. Jestem tu nowa. A ty jak się nazywasz?
[link widoczny dla zalogowanych]
Odpowiedziałam jej na to:
-Ja jestem Agnieszka Werner. Też jestem nowa.
Odpowiedziałam jej, bo co miałam zrobić a ona wykorzystując okazje zaczęła mnie zasypywać górą pytań. Zadawała je ciągle na przykład:
- Mogę mieć pokój koło ciebie?
A ja z grzeczności powiedziałam że tak . A, tak naprawdę myślałam: „Co za gaduła. Ja tego nie przeżyje, jak będzie co wieczór u mnie przesiadywać.” Zadawała nawet takie głupie pytania jak:
- W jakim kolorze będzie twój pokój?
-Czy będziesz mieć nowe meble?
A mi było z tego powodu głupio, ponieważ ja pochodzę z biednej rodziny i będę musiała zarabiać na wszystko sama. A Gosia dalej swoje:
-Ile masz ciuchów? Ja ma 9 walizek!
-Gdzie najczęściej kupujesz ciuchy?
A ja już nie wytrzymałam I powiedziałam
-Gosia sorki ale ja chce mieć pokój, a z tego co widzę wszyscy już weszli by je zająć.
I gdy Gosia to zobaczyła to rzuciła się na swoje różowe walizeczki i w szpilkach pobiegła po schodach o mało co się nie zabijając. A ja dumna ze swoich umiejętności odstraszania ludzi poszłam spokojnie ze świadomością, że dla każdego starczy pokoi.

Komentujcie!!!

Esteban

Nawet spoko Smile

szkoda tylko że niw ma żadnej akcji a tak to 6/10

Dzaga

postaram sie żeby w następnym odcinku było choć troszke akcj. To pierwszy odcinek Very Happy

a one zazwyczaj są nudne Razz

No nie??

bajeczka

Jasne 1odcinki są zawsze nudne; no nie zawsze, ale przeważnie. Fotostory narzie takie sobie bo nic się nie dzieje ale mam nadzieję że to się zmieni. Czekam na następny odcinek!

green

Bardzo przeciętne. Fabuła moze i fajna, ale mało opisów i styl taki sobie. Ale moze sie poprawisz.
Czekam na 2odcinek!
Pozdro!

Dzaga

ej komętujcie bo na 3 4 komy to mi sie nie opłaca dawać następnego odcineczka

Chanel

Dzaga

Dzięki blue za koma już jest ich 6!

bajeczka

A kiedy next odcinek? Długo go nie ma

natalie

Dzaga JA ocenie to fotostory , ale dopiero po drugim odcinku , który chyba się do nas nie śpieszy ;(

Evil

Narazie nieźle, zobacze jak będzie dalej. Narazie 8/9. Pewnie będzie lepiej! Very Happy

Dzaga

Dzięki ana! Witam na forum!

natalie

Mam pytanie do Dzagi : czy masz zamiar kontynuawać pisanie tego fotostory ?

Dzaga

tak! tylko nie mam teraz zbyt dużo czasu ani nie mam głowy do tego! W piątek pisze prubne kąpetęcije i sie boje! A uczyć sie mi nie chce !

Evil

Dzaga chętnie poczekam na dalsze odcinki troche dłużej. Very Happy